BRAJUM

BRAJUM

olim lingua Gallicâ lutum significabat Hoc me docuit liber vetus Miraculorum S. Bernardi Claravallensis Abbatis, qui est cento ex multorum scriptis consutus, hisce verbis, Castrum Braium, quod lutum interpretatur.

Setmo est de Braio ad Sequanam in Senonibus; Brai sur Seine, inter castrum Triangulum Trainel etc Monasteriolum Mmonstereau posito: quod et Braiacus munitio dicitur in Chronico Senonici Monasterii Sancti Petri Vivi. Erat Miles Burchardus nomine, et uxor illius Ildegardis: qui habebant munitiunculam in pago Senonico, super Secanam ftuvium, qitae Braiacus dicitur, in locis palustribus. Idem Braicus dicitur, in Clironico Ecclesiae Senonicae. Est et duplex Braium ad Suminam Bray sur Somme: et Braium ad dextram Ittae fluminis tipam in Veliocassibus Normannis posirum, in Gestis Ludovici VII. Francorum Regis memoratum, vulgo Braye dictum: et Braium Bray ad Hormentionem flumen nonion. ge a sinemuro in pago Alesiensi. Non procul a Gotnaco Ittae apposito, est silva nomine Braium; vel silva Braiensis, Bray vel la forest de Bray, a qua firmitas in Braio cognominatur, la Ferte en Bray. Citra flumen Ittam in Bellovacis, locus est Braium Bray, ad amniculum qui in Taram defluit; et pagus exiguns loco cognominis; Braium nuncupatus Bray; planus, humilis, compascuus, in quo multa et magna sunt stagna. Ibi sunt Hosdencum, Houdanc en Bray, Villa m Braio Ville en Bray, turris in Braio Tour de Bray, Puteoli in Braio Piseux en Bray, Ontium in Braio Onsenbray, multique alil vici. Castrum quod Braiam vocant, rigordus et Willelmus Britto in anno 1191. commemorant, quod a luto nomen invenit, et vulgo Bray Comte Robert, vel Bray c. R. i. e. Braia Comitis Roberti dicitur. In pagoSilvanectensi, Braium vicuseriam reperitur, et Braium in Pictonibus, non longe a castro Campiniaco, Braye. Braieum vel Brahicum etiam a luto seu braio nomen accepit. In Vita S. Iudoci haec legimus: Veniunt pariter Haimo Dux et Iudocus ad locum qui dicitur Brahic, qui locus fluminis Altenae rivulis undique circumdatus, lutulentus habetur. Idem et Florentinus Abbas ac Ordericus in Historiae l. 3. scribunt: ex quibus Ordericus eremum Braic vocat. Hic locus Brahic vel Braic eremo nomen suum dans, nunc est vicus la Broye in Ambianorum pago Pontivo ad Alteiam fluvium. Guillelmus nangiacensis castrum cui Breic vocabulum est, inter castrum de Villaribus Villers, et castrum S. Galasi in Pictonibus situm, a Ludov. IX. Francorum Rege captum esse tradit. Breicum autem illud vel potius Braicum nunc dicitur Brahey. Braiacum in Carnutibus a luto seu braio cognominatum reperio, quod et Braiotum et Braium etiam dictum sit, veteri Monasteriô S. Romani illustre. In Vita S. leobini Episcopi Carnutensis, quam Fortunati esse puto, dicitur Leobinus Aetherio Episcopo Braiaci occurrisse, et ab eo Diaconus, moxque Presbyter factus, ac fratribus Braiacensis Monasterii praepositus esse. Legi et litteras Hugonis Decani Carnutinae Ecclesiae, datas Mense Maiô, annô 1226. de iure, quod Hemericus Renart habet in Granchia de Braiaco. Idem locus defignatur nomine Braioti in litteris Gervasii de Castronovo Canonici Carnotensis, quibus reditus suos pedagii de Braioto, i. e. centum solidos dat Ecclesiae Carnotensi. In litteris Raginaldi Carnotensis Episcopi an. 1190. Odo Rufus, Miles Braiotensis oppidi memoratur, nec non Garnerius Prior Sancti Iohannis de Braioto: et decimam piscium in Braioto castro Goeti S. Aviti Monachabus Castrodunensibus confirmat Alexander PP. 3. literis anni 1170. Braiotum castrum Goeti vocabatur, proprerea, quod illud tenuerat prae ceteris Goetus, qui Pertico

minori, ubi

Braiorum situm est, nomen suum dedit. Perticum enim Goeti nuncupant; le Perche Govet. Leprosorum de Braioto fit mentio in tabulis auni 1173. Nonnumquam nominabatur et Bruium castrum. Evolvi litteras de rebus daris, a Willelmo quondam Praeposito de Braio castro Milite, dum Monachalem habitum suscepit in Coenobio S. Petri Carnotensis; item alias de Ecclesia S. Romani de Braio, datas regnante Hainricô Rege Franciae: Notum esse volumus, quod ego Airardus de Busso (Bullou) et

Landricus de Toriello Gausridum commilitonem convenimus, ut loculum in quo Ecclesia S. Romani Mart. habebatur, S. Petro Carnotensi pro remedio suae suorumque animarum concederet, qui non longe a castello Braio distat, sed tunc vilis et incultus apud nos aestimabatur. Braiacum vel Braiotum, vulgo nuncupatur Brou, estque oppidulum Pertici Goeti, in dioecesi Carnutum, ac in consinio Pertici et Belsae positum ad amniculum Osanam Ozanne, qui in Lidericum decurrit apud Bonamvallem, postquam Braiotum et Dangeolum vel Daniolium Dangeau alluit. Abest ab Autrico Carnutum leucas 7. a Castrodunenli 4. ab urbe Lutecia Parisiorum 25. In butgo suo vel suburbio habet veterrimum sui nominis Monasterum, nunc a Patrono loci prioratum S. Romani dictum. Situm est in loco palustri et lutoso, et cum intra muros tum maxime extra, praesertim ad amnem valde caenosum est. His addere possumus Braium Brai in Pictonum pago et Vicecomitatu Toarcensi; Wibraium locum Falesiae proximum, la Guibray dictum; Vallem Braii Vaubray, non longe ab urbe Lingonis; Follanebraium in pago Laudunensi positum inter Calnacum et Codiciacum, Follenbray, villam Regiam Francisci primi ac Henrici II. cuius meminit Hinemarus Laudunensis Episcopus in epistola ad Hincmarum Remensem Archiepiscopum: Tenerchebraium, castrum ad Comitem Moritonii in Pertico olim pertinens, Willelmo Gemeticensi in l. 8. c. 13. memoratum, quod vulgo Tinchebray nuncupatur. Omnia haec Braia, et Braiaca, vel Braica, aut Braiota; et quae nominibus compositis Follanebraium ac Tenerchebraium appellantur; Breia quoque amniculus vel Braia, Braye aut Bray, qui Vibreium Vibraye, et Sabiniacum Savigny sur Braye praeterlapsus, Lidericum infra Montem aureum auget; a braio id est a luto nomen accepêre, quod in locis palustribus et lutosis condita sint. Monstreletius in voluminis primi capite 221. a braio braiosas aquas pro lutosis dixit hisce verbis: Urbem intravit, in qua aquae et scaturigines valde limosae erant, Passa parmy la Ville, ou y avoit eaves et sources moult brayeuses. Germam lutum bruch aut broc appellavêre nomine a braio non multum recedente. Hinc in Morinis castrum, quod Nostris Bourbourg, Flandrensibus Borborch vocatur, veteres tabulae ann. 1130. Broburgum, aliae ann. 1105. Bruchburch, quaedam Brocburgum et Brucburgum, hoc est lutosum oppidum nominant. Brucsellam quoque pro Bruxella quibusdam dici a situ p???lustri et lutoso asierit Strada, nescius Brucsellam et Brucsellas, vetus ac sincerum oppidi nomen, a luto deductum, in tabulis ante annos 600. datis reperiri, quod postea in Brussellam atque Bruxellam recentiores mutaverint. Quin et Braium sive Braiotnm in Pertico castrum, in litteris datis annô 1180. apud Chesnium de familia Drocensium Broc appellari constat. Hodieque brauchet Germanicâ linguâ lutum significat. Eadem fuit brod vel brud, quae broc sive bruc significatio. Quippe Gilbertus de Vita et morte Caroli Comitis Flandriae, Brodburg et Brudburg vocar castrum, quod alii Bruchburch et Brocburgum dicere maluerunt: et quod quidam

aiunt ab incolis Brovebourg nuncupari, id est lutosum oppidum. Brove ergo lutum est, e quo et Broagium Brovage nomen invenit; castrum paene undique salinis circumfusum, et in loco valde limoso palustrique situm, proximum Turri Braii vel luti, Tour de Brove. Brou quoque vulgo dicitur a Nostris, i. e. lutum, quod Latine Braium, et Braiotum in Pertico. Lutum certe vel aquam lutosam brovet olim a Nostris nuncupatam esse, reperio in rerum Francicarum Annalibus. Apud Monstreletium Ludovici Aurelianensium Ducis silii tres pupilli, in litteris suis ad Regem Carolum VI. datis 6. Idus Iulias annô 1411. quae et a Iuvenale Ursino mutatis nonnusquam aliquot verbis referuntur, de caede patris sui sic scribunt: En outre luy coupperent et ceraventerent la teste en divers lieux, tellement que la cervelle en cheut au brovet presque toute: auquel brovet et bove ils le travaillerent et trainerent, iusques adone qu'ils le vetrent tout roide mort. Brovet et Bove pro uno eodemque, nimirum pro luto accipit Monstreletius: ut vocabulum nostrum bove factum est ex brove et brovet. Brovet autem ut et brod et brud, deducitur a brodium, quô nomine ius, et liquida esculenta, ac humor designantur. Hadr. Vales. Not. Gall.